SIĞIR VEBASI

SIĞIR VEBASI

Etken: Paramyxovirus grubundan Morbillivirus’tur.

Klinik bulgular: Sığır ve mandaların yüksek ateş, sindirim kanalı mukoza-

sında erozyon ve hemorajiler, kanlı ishal ile karakterize salgın bir hastalığıdır. İn-

kübasyon süresi 3-9 gündür. Hastalık yüksek ateşle başlar (41-42 °C). Durgunluk, iştahsızlık, ruminasyonun durması, konjuktivitis ve seröz karakterde göz ve burun akıntısı görülen semptomlardır. Daha sonra dudak, dişetleri, yanak papillaları, dilin ventral yüzeyinde ve damakta ufak sarımsı kabarcıklar görülür. Bu lezyonlar ağıza kepek serpilmiş manzarası verir ve bu durum sığır vebası için tipiktir. Eroziv karakterdeki lezyonlar ülseratif bir hal alır ve ağızda pis bir koku hissedilir. İshalin başlaması ile beden ısısı düşer. İshal kanlıdır ve mukus ihtiva eder. Hastalıktan 

6-12 gün sonra ölümler şekillenir. Bu semptomların görüldüğü akut formun yanı-

sıra perakut form ve subakut klinik formlara da rastlanır.

Otopsi bulguları: Ağız mukozasında dil ve damakta erozyonlu ülseratif hemorajik lezyonlar, abomazumda hemorajiler, kalın bağırsaklarda zebra çizgileri 

olarak tanımlanan konjesyon ve hemorajiler sığır vebası için tipik otopsi bulgularıdır. Lenf yumruları ödematöz ve hemorajik olup peyer plaklarında nekrotik odaklar görülür.

Marazi madde seçimi ve gönderme şekli: Ağız içindeki lezyonlar, ateşli

dönemde (virusun kana karıştığı viremi döneminde) hasta hayvanlardan alınan de-

fibrine kan örnekleri soğuk zincirde laboratuvara gönderilir. Antikoagülan madde
olarak tercihen EDTA kullanılmalıdır. Ölen hayvanlarda; lezyonlu dil ve dudak  dokuları, tonsiller, mezenteriyel lenf yumrusu ve dalak buz veya termos içinde  soğuk zincirde hızla laboratuvara gönderilmelidir. Otopsi sırasında ortamın kontamine edilmemesine azami dikkat edilmelidir ve otopsi sonrasında otopsi alanının  

dezenfeksiyonu yapılmalıdır. Histopatolojik muayeneler için tonsil, dil ve dudak %

10 formol içinde gönderilmelidir.

Koruma ve kontrol: Hastalık tüm dünyadan eradike edilmiştir.